شب سردی است و من افسرده

راه دوری است و پایی خسته

تیرگی هست و چراغی مرده

می کنم تنها از جاده عبور

بقیه در ادامه مطلب

   دیدی ای دل که عاقبت نگار چه کــــرد              بسوخت خرقه عشق آن نگار با یار چه کـرد

   آن همه نـــاز و ترنم داشــت ان نـگـار              ولــی آخـــر با من بیــــــــــــــقرار چه کرد 

     بسوخــــت دل ما را اماعاقبــــت کـــار               با من عاشـــــــــــق نگـــــــــــــــار چه کرد   

 آن همه ناز کشیدم برای دوســـــــــــت               عاقبـــت آن نگار با بیــچـــاره زار چه کرد

ای دل ببین عاقبت نگار چه کـــــــــرد               بسوخت دل مــــتا را با عاقبت کار چه کرد

 آنقدر مِی خوردیم در وادی عشــــــــق                ولـــــی عاقبت کار این نگار با یار چه کـرد

  ای دل اسرار ازل را نگار داند و بس                تسلیم بنشین و ببین عاقبت کارهرچــــه کرد

به چیزی دست نزن

تاری این تصویر

نه از شماره عینک من است

نه از لنز دوربین تو

این تصویر متعلق به سال ها دور است

که حالا وقتی نگاهش می کنم

از آنهمه شباهت

تنها قهوه ای چشمان زنی باقی مانده است و

لب های مردی که آخرین کلماتش را

نمی شنوم

 ( عابدینی )

دلم گرفته است

به ایوان می روم و انگشتانم را

برپوست کشیده شب می کشم

چراغ های رابطه تاریکند

کسی مرا به آفتاب

معرفی نخواهد کرد

کسی مرا به میهمانی گنجشکها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسار

پرنده مردنی است

(فروغ فرخزاد)

یک شبی مجنون نمـــــازش را شکست

 بی وضـــــــــــــو در کوچه لیلی نشست  

عشق آن شب مست مستش کرده بود

فارغ از جام الستش../...بقيه در ادامه مطلب

 نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند وقت است که هر شب به تو می اندیشم

به تو آری، به تو یعنی به همان منظر دور
به همان سبز صمیمی، به همبن باغ بلور

بقیه در ادامه مطلب